Aerozoloterapia

Felix, qui potuit rerum cognoscere causas.

inhalacje logo 2b

AEROZOLOTERAPIA

Felix, qui potuit rerum cognoscere causas.

Wskaźnik akceleracji wdechu w konfrontacji z codzienną praktyką lekarską: predyktor czy dystraktor w procedurze doboru inhalatora suchego proszku?

Poruszono temat praktycznej możliwości  oszacowania wskaźnika akceleracji wdechu (WAW) i jego przydatności  w zakresie doboru inhalatorów proszkowych (DPI). Omówiono analizę 1263 spirogramów sytuując wartości bezwzględne czasu TPIF w przedziałach  0-0,5s,>0,5s-1,0s, >1,0s-1,5s i >1,5s – 2,0 s, podano rozkład  TPIF% FIT w przedziałach wartości 0%-25%FIT, >25%-50%FIT, >50%-75%FIT i >75%-100%FIT oraz rozkład VPIF%FVCIN  w przedziałach wartości  0%-25% FVCIN, >25%-50% FVCIN, >50%-75% FVCIN i >75%-100% FVCIN.  Wykazano istotną zmianę rozkładów  w zależności od używanego parametru różnicującego (p<0,0002). Wzorzec , gdzie badana wartość sytuuje się w pierwszej ¼ wdechu określany z wykorzystaniem wartości bezwzględnych TPIF prezentuje 32% badanych, przy wykorzystaniu TPIF%FIT  prezentuje 16% badanych  natomiast przy wykorzystaniu VPIF%FVCIN jedynie 10% badanych. Wykazano niezależność  rozkładu VPIF% FVCIN od płci (p>0,99), wieku (p>0,1) oraz stopnia obturacji (FEV1%N) (p>0,03).  Wartości obliczonego WAW  wahały się w granicach od 0,5L/s2 do 18,9L/s2 (średnia = 5,7L/sek2, SD = 4,5L/s2). Wartości VPIFw wyliczone za pomocą WAW  korelują z wartościami VPIFm zmierzonymi (r >0,94) jednakże różnią się  od nich (p<0,00001). Wartość  VPIFm  stanowi średnio 139% wartości VPIFw (SD = 26%). Wnioski: WAW jako wskaźnik podatny na zróżnicowanie w zależności od sposobu jego wyliczenia i błędne odtwarzanie objętość VPIF winien być z większą rozwagą i ostrożnością kreowany jako nowy czynnik istotny przy doborze DPI.

Kliknij na obraz by oglądać plik PDF