Jak przygotowac inhalację
Dokładne umycie rąk, a w przypadku osób z mukowiscydozą mycie i dezynfekcja rąk jest pierwszym krokiem w przygotowywaniu inhalacji. Czystymi rękoma wydobywamy sprzęt i układamy w miejscu dogodnym do jego montażu. Z miejsca przechowywania wydobywamy lek sprawdzając (pierwszy raz), czy jest to lek właściwy.
Przy wykorzystaniu nowego, nieznanego sprzętu korzystamy z instrukcji obsługi w celu poprawnej identyfikacji i skompletowania części nebulizatora. Uważne sprawdzenie, czy nie brakuje żadnej niezbędnej części jest dobrym nawykiem również w przypadku rutynowego prowadzenia inhalacji.
Dzięki nim aerozol ma właściwe rozmiary cząstek. Zmiana głowicy/dławika pozwala na zmianę MMAD aerozolu. Dzięki zmianie typu dławika Mogę Mój Aerozol Dopasować tak, by spełniał oczekiwania w zakresie poprawności penetracji aerozolu i planowanego miejsca (obszaru) docelowego. Innymi słowy, wpływamy na tym etapie na potencjalną wielkość depozycji leku. Bardzo dobrą zasadą obowiązującą w gabinetach zabiegowych jest reguła : Lek przed podaniem sprawdź 3 razy ! Zgodnie z nią sprawdzamy ponownie, czy lek przeznaczony do zabiegu jest właściwy.
Po dobraniu dławika nebulizator kompletujemy i montujemy zgodnie z instrukcją.
W zależności od konstrukcji czynność tę wykonujemy przed lub po napełnieniu nebulizatora roztworem leku. Na zdjęciu widać, że montaż odbywa się przed napełnieniem zbiorniczka. Takie rozwiązanie konstrukcyjne urządzenia jest wygodne, ponadto nie ma ryzyka przypadkowego rozlania leku w czasie manipulacji.
Kolejną czynnością jest połączenie wylotu sprężarki z nebulizatorem specjalnie do tego przystosowanym drenem, który będzie po włączeniu urządzenia doprowadzać sprężone powietrze. Jest to dobry moment do zastanowienia się i sprawdzenia, jak dużo powietrza sprężarka tłoczy w ciągu jednej minuty. Przez dobór sprzętu dostosowanego do możliwości poboru aerozolu przez dziecko mamy wpływ na wyeliminowanie strat aerozolu w fazie wdechowej.
Po ostatecznym upewnieniu się, że stosowany lek ma właściwa nazwę, termin przydatności do wykorzystania oraz zgodne z planowanym zabiegiem stężenie, napełniamy lekiem nebulizator. Zasadniczo nie rozcieńczamy leku. Sprawdzamy, czy napełnienie jest efektywne pamiętając o kluczowej roli przestrzeni martwej. Na tym etapie mamy wpływ na na wielkość dawki emitowanej.
Tak szybko, jak to tylko jest możliwe korzystamy z ustnika. Wykonujemy spokojne oddechy a jeśli to możliwe - lekko je pogłębiamy. Zwracamy uwagę, by nie oddychać nosem. Jeśli pacjent lub dziecko mają tendencję do oddychania nosem - na czas zabiegu należny założyć na skrzydełka nosa miękki, ale skuteczny klips.
Na zdjęciu widać maseczkę o poprawnie dobranych cechach i rozmiarach: jest ona dobrze wyprofilowana w okolicach nosa, szczelnie przylega do twarzy oraz nie posiada żadnych otworów.
Dokładne umycie rąk, a w przypadku osób z mukowiscydozą mycie i dezynfekcja rąk jest pierwszym krokiem w przygotowywaniu inhalacji. Czystymi rękoma wydobywamy sprzęt i układamy w miejscu dogodnym do jego montażu. Z miejsca przechowywania wydobywamy lek sprawdzając (pierwszy raz), czy jest to lek właściwy.
Przy wykorzystaniu nowego, nieznanego sprzętu korzystamy z instrukcji obsługi w celu poprawnej identyfikacji i skompletowania części nebulizatora. Uważne sprawdzenie, czy nie brakuje żadnej niezbędnej części jest dobrym nawykiem również w przypadku rutynowego prowadzenia inhalacji.
Dzięki nim aerozol ma właściwe rozmiary cząstek. Zmiana głowicy/dławika pozwala na zmianę MMAD aerozolu. Dzięki zmianie typu dławika Mogę Mój Aerozol Dopasować tak, by spełniał oczekiwania w zakresie poprawności penetracji aerozolu i planowanego miejsca (obszaru) docelowego. Innymi słowy, wpływamy na tym etapie na potencjalną wielkość depozycji leku. Bardzo dobrą zasadą obowiązującą w gabinetach zabiegowych jest reguła : Lek przed podaniem sprawdź 3 razy ! Zgodnie z nią sprawdzamy ponownie, czy lek przeznaczony do zabiegu jest właściwy.
Po dobraniu dławika nebulizator kompletujemy i montujemy zgodnie z instrukcją.
W zależności od konstrukcji czynność tę wykonujemy przed lub po napełnieniu nebulizatora roztworem leku. Na zdjęciu widać, że montaż odbywa się przed napełnieniem zbiorniczka. Takie rozwiązanie konstrukcyjne urządzenia jest wygodne, ponadto nie ma ryzyka przypadkowego rozlania leku w czasie manipulacji.
Kolejną czynnością jest połączenie wylotu sprężarki z nebulizatorem specjalnie do tego przystosowanym drenem, który będzie po włączeniu urządzenia doprowadzać sprężone powietrze. Jest to dobry moment do zastanowienia się i sprawdzenia, jak dużo powietrza sprężarka tłoczy w ciągu jednej minuty. Przez dobór sprzętu dostosowanego do możliwości poboru aerozolu przez dziecko mamy wpływ na wyeliminowanie strat aerozolu w fazie wdechowej.
Po ostatecznym upewnieniu się, że stosowany lek ma właściwa nazwę, termin przydatności do wykorzystania oraz zgodne z planowanym zabiegiem stężenie, napełniamy lekiem nebulizator. Zasadniczo nie rozcieńczamy leku. Sprawdzamy, czy napełnienie jest efektywne pamiętając o kluczowej roli przestrzeni martwej. Na tym etapie mamy wpływ na na wielkość dawki emitowanej.
Tak szybko, jak to tylko jest możliwe korzystamy z ustnika. Wykonujemy spokojne oddechy a jeśli to możliwe - lekko je pogłębiamy. Zwracamy uwagę, by nie oddychać nosem. Jeśli pacjent lub dziecko mają tendencję do oddychania nosem - na czas zabiegu należny założyć na skrzydełka nosa miękki, ale skuteczny klips.
Na zdjęciu widać maseczkę o poprawnie dobranych cechach i rozmiarach: jest ona dobrze wyprofilowana w okolicach nosa, szczelnie przylega do twarzy oraz nie posiada żadnych otworów.
Otwór wentylacyjny A oraz jeszcze większym stopniu niedopasowane maski z otwartą pod broda dziecka szczeliną B sprawiają, że w czasie wdechu do płuc dostaje się głównie powietrze atmosferyczne a nie aerozol leczniczy. Poprawność wykonywania wdechów, szczelność układu ze szczególnym uwzględnieniem troskliwie dobranej właściwej maseczki są podstawowymi czynnikami wpływającymi na redukcje strat w fazie wdechowej.
Po zakończeniu zabiegu, w kolejności odwrotnej niż w przypadku montażu, rozłączamy poszczególne elementy nebulizatora i inhalatora. Płuczemy je pod bieżącą wodą zwracając szczególna uwagę, by przez przypadek nie zagubić drobnych części, takich jak głowice/dławiki. Płukanie winno być szczególnie staranne, dy do mycia nebulizatora zastosowano płyny zmieniające napięcie powierzchniowe (np. typowe płyny do mycia naczyń).
Ze względów higienicznych sprzęt winien być sterylizowany. Wyjątek stanowią nebulizatory jednorazowego użytku, które po jednorazowym wykorzystaniu winny być utylizowane. Sprzęt przeznaczony do sterylizacji posiada certyfikaty, w których podana jest dopuszczalna liczba cykli sterylizacji. Wiele instrukcji obsługi zawiera szczegółowe opisy zasad postępowania z nebulizatorem przy sterylizacji, na przykład przez wygotowanie go we wrzącej wodzie. Idealnie do tego celu nadaje się woda destylowana. Twardość wody podczas gotowania może być przyczyną osadzania się w drobnych szczelinach konstrukcyjnych nebulizatora kamienia, co ujemnie wpływa na jego parametry. Po przekroczeniu limitu cykli sterylizacji nebulizator należy wymienić na nowy egzemplarz a stary poddać utylizacji.
Przed schowaniem sprzętu, najlepiej w specjalnie do tego celu przeznaczonym pojemniku, części nebulizatora wyjęte ze sterylizacji starannie osuszamy.
Po zakończeniu zabiegu, w kolejności odwrotnej niż w przypadku montażu, rozłączamy poszczególne elementy nebulizatora i inhalatora. Płuczemy je pod bieżącą wodą zwracając szczególna uwagę, by przez przypadek nie zagubić drobnych części, takich jak głowice/dławiki. Płukanie winno być szczególnie staranne, dy do mycia nebulizatora zastosowano płyny zmieniające napięcie powierzchniowe (np. typowe płyny do mycia naczyń).
Ze względów higienicznych sprzęt winien być sterylizowany. Wyjątek stanowią nebulizatory jednorazowego użytku, które po jednorazowym wykorzystaniu winny być utylizowane. Sprzęt przeznaczony do sterylizacji posiada certyfikaty, w których podana jest dopuszczalna liczba cykli sterylizacji. Wiele instrukcji obsługi zawiera szczegółowe opisy zasad postępowania z nebulizatorem przy sterylizacji, na przykład przez wygotowanie go we wrzącej wodzie. Idealnie do tego celu nadaje się woda destylowana. Twardość wody podczas gotowania może być przyczyną osadzania się w drobnych szczelinach konstrukcyjnych nebulizatora kamienia, co ujemnie wpływa na jego parametry. Po przekroczeniu limitu cykli sterylizacji nebulizator należy wymienić na nowy egzemplarz a stary poddać utylizacji.
Przed schowaniem sprzętu, najlepiej w specjalnie do tego celu przeznaczonym pojemniku, części nebulizatora wyjęte ze sterylizacji starannie osuszamy.