Szczytowy przepływ wdechowy (PIF)
Cykl oddechowy, w trakcie na przykład 80 letniego życia, będzie powielany ponad 500 000 0001) (pięćset milionów) razy, zatem szansa na korektę, kompensację i zoptymalizowanie ilości powietrza niezbędnego do oddychania jest praktycznie nieograniczona. Jeden nieoptymalny wdech nie ma w tej perspektywie istotnego znaczenia.
Zasada ta sprzyja nebulizacji – czas zabiegu oraz liczne cykle oddechowe minimalizują i korygują błędy jednostkowe pojawiające się przy pojedynczych wdechach.
Zupełnie odmiennie przedstawia się problem w przypadku proszkowego urządzenia inhalacyjnego (DPI). Jego użycie jest aktem jednostkowym, interakcja między wdechem pacjenta a zadziałaniem urządzenia zachodzi jednokrotnie w ograniczonym w wycinku czasu. To sprawia, że błędów działania dozownika nie można skompensować (poprawić) kolejnym wdechem, ponieważ po wyzwoleniu dawki urządzenie kończy swój “cykl życiowy” aż do kolejnego uruchomienia.
Sztuka godzenia momentu zadziałania dozownika z optymalnym wycinkiem cyklu oddechowego pacjenta będzie tematem tej sekcji serwisu.
Objętość wdychana, czas wdechu a wartość PIF.
Przyjmijmy, że zdrowa (IP40%RCT) osoba dorosła oddycha z częstością BF=12/min objętością oddechową TV = 500ml. Przy takich założeniach czas cyklu RCT – 60sek/12BF = 5 sek a faza wdechowa trwa RCT x 40% = 2 sek.
Przepływ wyniesie zatem 0,25 L/sek (15L/min). Taki sposób oddychania, wystarczający dla prowadzenia skutecznej nebulizacji, nie spełnia warunku koniecznego dla terapii DPI – patrz niżej:
Jak widać z danych prezentowanych w tabeli, wdech umożliwiający wykorzystanie DPI musi być niefizjologiczny (sic!).
Jeden ze sposobów na zwiększenie przepływu polega na skróceniu czasu wdechu przy zachowaniu tej samej objętości wdychanej.
Przepływ rzędu 0,5 L/sek (30 L/min) pozwala na osiągnięcie dolnej granicy przepływów optymalnych niektórych inhalatorów proszkowych. Omawiany sposób ma jednak istotną wadę: nie ma możliwości dowolnego skracania czasu wdechu tak, by objętość 0,5 L wprowadzić do płuc w czasie 0,25 czy 0,1 sekundy. Konieczne jest znalezienie innego sposobu zwiększenia przepływu.
Można to osiągnąć pogłębiając wdech, na przykład dwukrotnie.
Wdychanie objętości 1 litra w czasie 2 sekund pozwala na osiągniecie dolnych progów zakresu przepływów optymalnych, rzędu 0,5 L/sek (30L/min) dla kilku inhalatorów DPI. Jeszcze efektywniejsze jest połączenie obu omówionych sposobów.
