Źródła błędów i ograniczenia wykorzystania wskaźnika akceleracji wdechu związane z przebiegiem obwiedni wdechu obciążonego oporem oraz zakres możliwości ich zniwelowania przy wykorzystaniu systemu OLCIA.
Wskaźnik akceleracji wdechu (WAW) tworzy liniowy model wykorzystywany w optymalizacji doboru inhalatorów DPI. Jego graficzna ilustracja rozpowszechniona w literaturze przedstawia wyidealizowany obraz zgodności przebiegu funkcji WAW z obwiednią fazy wdechowej znaną ze spirometrii. W rzeczywistości pojawiają się problemy z uzgodnieniem wartości VPIF wyliczonej z wykorzystaniem WAW oraz zmierzonej przez spirometr. Przedmiotem dyskusji jest wskazanie przyczyn oraz momentu, w którym założenia WAW przestają obowiązywać, stając się źródłem błędów. Omówiono przesłanki teoretyczne uprawniające do poszukiwania odmienności przebiegu obwiedni wdechu po obciążeniu oporem. Na podstawie 114 par spirogramów (wiek badanych 13-82 lat, 47 kobiet, 67 mężczyzn) zaprezentowano graficzną ilustrację zjawiska unifikacji przepływów oraz przedstawiono różnice w wynikach pomiarów PIF przy wdechu swobodnym oraz po obciążeniu oporem. Dla zwężek Ø 5,0mm, Ø 4,6mm, Ø 4,0mm i Ø 3,0mm wartość PIF po obciążeniu oporem wynosiła odpowiednio 29%, 19%, 18% i 13% wartości wyjściowej. Dla każdego z oporów zaprezentowano statystyczny rozkład prawdopodobieństwa osiągnięcia wartości PIF w kontekście czterech hipotetycznych progów poprawnej aerolizacji leku. Zaprezentowano wykorzystanie oprogramowania kalkulatora nebulizacji OLCIA wraz z dedykowanym modułem pomiarowym do rejestracji ciśnień w układzie oddechowym w warunkach obciążenia wdechu oporem. Dla różnych wartości oporu wdechowego z rozdzielczością 30 milisekund dla skali czasu oraz z dokładnością 5,5mmH2O dla pomiaru ciśnienia rejestrowano jego wartości w układzie oddechowym osoby badanej. Zapis analizowano w arkuszu kalkulacyjnym wyliczając WAW oraz podając z dokładnością do 30 ms przedział czasowy, w jakim pozostaje on w zgodzie z materialną rzeczywistością zjawisk zachodzących w układzie pomiarowym. Zilustrowano konsekwencje i skalę błędu w przypadku próby forsowania WAW poza tym obszarem. Wyniki badań sugerują, że wykorzystanie prostej metody obiektywnego pomiaru ciśnienia wdechowego dla konkretnego oporu podnosi wiarygodność i użyteczność WAW w optymalizacji doboru DPI. W przypadku barku dostępu do metod obiektywnego pomiaru zjawisk po obciążeniu konkretnego pacjenta oporem wdechowym, należy brać pod uwagę rozkład prawdopodobieństwa osiągnięcia PIF dla tego oporu w populacji reprezentatywnej.
Kliknij na obraz by oglądać plik PDF
