STRONA POMOCY
OBSŁUGI PROGRAMU
OLCIA
Początek pracy z programem
OLCIA to aplikacja mobilna operująca niezbędnym minimum danych koniecznych do poprawnej kalkulacji dawek leków w nebulizacji budezonidem. Aplikacja jest dostępna na systemy: iOS i Android oraz w najbliższym czasie na system Windows Phone.
- wiek pacjenta z właściwą mu objętością pojedynczego wdechu
- aktualny stopień nasilenia duszności w chwili wykonywania zabiegu
- aktualnie wybrane stężenie substancji leczniczej
- konkretny sprzęt z którego chory inhaluje
- jakość produkowanego aerozolu
Do dyspozycji Użytkownika dostępne są dwa tryby: tryb pracy zasadniczo dedykowany dla pacjenta oraz tryb pracy zasadniczo dedykowany dla lekarza, przy czym podział ten jest podziałem umownym a aplikacja pozwala na pełną dowolność w wyborze sposobu kalkulacji. Szczegóły działania aplikacji podane są poniżej.
System pomocy kalkulatora OLCIA.
W czasie korzystania z kalkulatora istnieje możliwość skorzystania z wbudowanego systemu pomocy niezależnie od wersji aplikacji, z którą aktualnie pracujemy. W tym celu należy w dowolnym momencie wywołać menu programu.
Przy planowaniu formy aplikacji przyjęto jako priorytety jej prostotę i uniwersalność.
W trybie zaprojektowanym z myślą o pacjencie zakres danych koniecznych do poprawnej kalkulacji dawek ograniczono do niezbędnego minimum a sam program może być wykorzystywany do planowania terapii budesonidem zarówno dolnych jak też górnych dróg oddechowych.
W wersji tej nie ma możliwości operowania typem dawki. Wybieramy jedynie cel terapii, np. dolne drogi oddechowe.
Aplikacja rozpoczyna obliczenia dla dolnych dróg oddechowych (DDO) zgodnie z wyborem za pomocą przycisku celu terapii. Frakcja drobnych cząstek FPF = 75% nie ma wpływu na działanie aplikacji.
W wersji dla lekarza nie można zdefiniować miejsca docelowego terapii. Lekarz może jednak w zamian działać i korzystać z aplikacji zgodnie z wybraną filozofią postępowania: „klasyczną”, rozumując (błędnie), że masa leku emitowana jest tożsama z masą leku przyjmowaną lub zgodnie z twierdzeniem, że za efekt leczniczy odpowiada dawka deponowana.
Aplikacja rozpoczyna obliczenia dla dolnych dróg oddechowych (DDO) zgodnie z wartością frakcji drobnych cząstek FPF = 90% (aplikacja wybiera automatycznie miejsce szczytowej depozycji dla konkretnego aerozolu, tzn. DDO).
Jeżeli udział drobnych cząstek w masie aerozolu zmniejszy się do 40%, co oznacza, że aerozol jest nieprzydatny ani dla terapii górnych, ani terapii dolnych dróg oddechowych aplikacja „odmawia” obliczenia dawki w sytuacji ewidentnego błędu merytorycznego. Pomoc w terapii realizuje „podpowiadając” poprawne parametry aerozolu dla terapii DDO i GDO.
Przy dalszym spadku FPF do wartości 25% program rozpoznaje automatycznie, że tak grubokroplista chmura jest przydatna do terapii górnych dróg oddechowych i dla tej lokalizacji prowadzi obliczenia.
Podstawowe różnice w działaniu programu zależnie od wersji.
Wersja dla pacjenta
W wersji dla pacjenta nie ma możliwości operowania typem dawki. Wybieramy jedynie cel terapii, np. dolne drogi oddechowe, w których ma być zdeponowana dawka określona w kontrolce 13.
Aplikacja rozpoczyna obliczenia dla dolnych dróg oddechowych (DDO) zgodnie z wyborem za pomocą przycisku celu terapii. Frakcja drobnych cząstek FPF = 75% nie ma wpływu na działanie aplikacji. Brak przycisków zmiany dawki.
Jeśli udział drobnych cząstek w masie aerozolu zmniejszył się do 40%, oznacza to, że szczyt depozycji ma miejsce poza wybranym obszarem docelowym. Aplikacja nie zmienia celu terapii, jednak sygnalizuje w sposób ogólny błąd doboru aerozolu (kolor czerwony).
W wersji dla pacjenta program, pomimo dalszego zmniejszenia frakcji cząstek drobnych do FPF=20%, nadal prowadzi obliczenia dla depozycji w dolnych drogach oddechowych.
Wersja dla lekarza
W wersji dla lekarza nie można zdefiniować miejsca docelowego terapii. Lekarz może jednak w zamian działać i korzystać z aplikacji zgodnie z wybraną filozofią postępowania: „klasyczną”, rozumując błędnie że masa leku emitowana jest tożsama z masą leku przyjmowaną lub koncepcją alternatywną, np. zgodnie z koncepcją TEVA BEST - operując pojęciami dawki dostarczanej i deponowanej.
Aplikacja rozpoczyna obliczenia dla dolnych dróg oddechowych (DDO) zgodnie z wartością frakcji drobnych cząstek FPF = 90% (aplikacja wskazuje automatycznie miejsce szczytowej depozycji dla konkretnego aerozolu, tzn. DDO). Dostępne są przyciski zmiany dawki.
W analogicznej sytuacji aplikacja w wersji dla lekarza „odmawia” obliczenia dawki w sytuacji ewidentnego błędu merytorycznego „podpowiadając” poprawne parametry aerozolu dla terapii DDO i GDO.
Przy dalszym spadku FPF do wartości 25% program w wersji dla lekarza rozpoznaje automatycznie, że tak grubokroplista chmura jest przydatna do terapii górnych dróg oddechowych i dla tej lokalizacji (GDO) prowadzi obliczenia.
Dla dociekliwych
Dlaczego i w jaki sposób należy szacowac dawkę leku podawanego w nebulizacji.
