➀ Uwagi na temat wykorzystania kalkulatora OLCIA do oszacowania dawek.   ➁ Opis różnic działania programu w zależności od wersji. ➂ Koncepcja TEVA BEST practice.  ▷

Uwagi na temat wykorzystania kalkulatora OLCIA do oszacowania dawek.

Prace nad stworzeniem wersji kalkulatora działającej na urządzeniach mobilnych podjęto w styczniu 2016 roku. Po niespełna 2 latach ma on odmienną od swych pierwszych wersji formę i funkcjonalność: są to “dwie podobnie działające aplikacje w jednej”. Dlaczego zdecydowano o takim właśnie rozwiązaniu?  Wydaje się, że nie ma innej drogi, jak (ciężka!) walka o zmianę mentalności i nawyków w myśleniu o dawce podawanej w leczeniu inhalacyjnym. Pojawienie się przydatnego narzędzia, mam taką nadzieję, ułatwi powolne przechodzenie z planowania leczenia w oparciu o abstrakcyjną dawkę tabelaryczną na leczenie oparte na realistycznej dawce dostarczanej l/lub deponowanej. Z drugiej strony nie można pominąć milczeniem argumentacji, że uwarunkowania formalno-prawne narzucają na lekarza konkretne obowiązki i reguły postępowania zgodnie z “najlepszą” praktyką. Cudzysłów celowy.

Koncepcja podawania pacjentowi określonej objętości roztworu zgodnie z tabelami opisanymi w konsensusach odzwierciedla najstarszy i najlepiej osadzony w literaturze sposób rozumienia problemu dawkowania leku. Niestety, taki sposób myślenia, abstrahujący od licznych, wielokrotnie wskazywanych w serwisie czynników niesie ze sobą bardzo poważne konsekwencje: stałej, równej dawce emitowanej odpowiadać będą zróżnicowane dawki dostarczane, czyli dawki przyjmowane przez chorego. Oznacza to wprost, że w miejscu docelowym, czyli płucach każdego chorego, znajdą się nierówne i niejednakowe dawki substancji leczniczej, pomimo że z definicji wszyscy ci chorzy  zgodnie z konsensusem powinni być leczeni jednakowo (sic!)

ryc. 1. Konsekwencje stosowania filozofii stałych dawek podawanych zgonie np. z GINA.

W przypadku wyboru takiej filozofii opieki nad pacjentem aplikacja pozwala na prowadzenie obliczeń pozwalających na względną unifikację dawek emitowanych i zniwelowanie różnic wynikających ze zróżnicowania cech sprzętu, głównie przestrzeni martwej (tryb: dawka emitowana).

Koncepcja TEVA BEST practice.

 Z błędów przeszłości można jednak wyciągać wnioski na przyszłość. Można na przykład dokonać teoretycznej oceny podstaw aerozoloterapii dla skutecznej terapii steroidowej. Theoretical EValuation of Aerosolotherpy Basics for the Effective Steroid Therapy = TEVA BEST.

Wprowadzając wiek pacjenta (czyli  BF, TV, RCT), stopień obturacji (czyli IP%RCT, AOTI, IE), stężenie leku, przestrzeń martwą nebulizatora, jego wydatek oraz przepływ powietrza, uwzględniając szczelność układu oraz jakość aerozolu (udział frakcji FPF) tworzymy unikatową i niepowtarzalną konstelację czynników warunkujących poprawne dostarczenie (i prawdopodobne zdeponowanie) powtarzalnej i zawsze takiej samej dawki !

ryc. 2. W koncepcji TEVA BEST practice każdy chory ma szansę na leczenie jednakową dawką docierającą do płuc.

Korzystając z aplikacji mamy możliwość wielokrotnego, aż do oczekiwanego skutku, ewaluowania planowanej terapii tak, by z jednej strony zapewnić dostarczenie choremu niezbędnej i/lub zmaksymalizowanej dawki leku, z drugiej natomiast bezpiecznie pozostać w ramach dawkowania narzucanych przez charakterystyki produktów leczniczych i normy tabelaryczne konsensusów. Kompromis taki jest jak najbardziej możliwy!